Lettre de Daudet à Mistral depuis Paris assiégé
Paris, 31 de desèmbre 1870
Moun capoulié, te mande pèr lou baloun mounta, uno grosso poutounado e me fai plasé de pousqué te la manda en lengo prouvençalo: coume acò siéu assegura que li Barbare, se 'n cop lou baloun ié toumbo dins li man, pourran pas legi moun escrituro e publica ma letro dins lou Mercùri de Souabo.
Daudet e Mistral en 1900 dounc trento ons daprès
Fai fre, fai negre; manjan de chivau, de cat, de camèu, d'ipoupoutame (ah! s'avian li bòni cebo, lou catigot e lou cachat de la Riboto de Trenco-taio !). Li fusiéu vous brulon li det. Lou bos se fai rare.
Lis armados de la Lèiro vènon pas... Mai fai rèn! Li babaroto de Berlin s'enmascaran encaro quauque tèms davans li bàrri de Paris... E pièi, se Paris es perdu, counouisse quàuqui bon patrioto que faran vèire de camin à moussu Bismarck dins li pichóuni carriero de nosto pauro Capitalo.
Adiéu, moun capoulié, tres gros poutoun: un pèr iéu, l'autre pèr ma femo, lou darrié pèr moun drole... E' m' acò bono annado, e longo-mai, de vuei à-n-un an !
Toun felibre
ANFOS DAUDET
Mes anciennes études de provençal sont , hélas ,bien loins ...Mais la beauté et l'exprssion de cette langue provençale , celle de nos aieux et de notre enfance ,ne m'a jamais quitté...Hommages a nos chers capouliés !
RépondreSupprimer