mardi 3 avril 2018

Li tris minaires d'à Massiat / Massiac

Eimarion sabér la mouralo, la leiçou d'aquelo counte : que chau damanda lou mai poussible ?

(Lou souhri(hr) = lou souguilh, lou soulèu en prouvençau)

                     


                           Li tris minaires


Dïn lou temp, tris minaires, toùti tris bous paires de familho e bous cristiôs, trabalhabou dïn lei minos d’antimòni d'à Massiat. E cado cop que se metiou à l’obro, aviou coustumo de dïre lour pregàrio.

Un jour qu’aviou prèisso, doublidèrou de prega Dieu. Aviou tout-escas coumençat de cava qu’un espatarromen de terren li sebeliguet vivents deïn la mino. Se veziou à mand de mouri lentomen de fô e de sit. Digu vendrio pas li delhibra de lour cavèl ounde li creziou morts siguromen.

Laidounc faguèrou toùti tris ina pregàrio fervourouso à Dieu, e quauques mouments daprès, un gèni lour apareguet, touquet del det lou bouci de pô qu’èrou touto lour mangisclo, voujet d’òli dïn lour lampo, e tournet dispareisse deïn la sournièiro.

Lou pô e l’òli durèrou sèt ons, e jamai desfautèrou pas i tris minaires. Lou pô èro fresc coumo al primier jour. D’aigo se defarcissio per lei rochos e poudiou bioure lour sadoul. Mas s’enueiabou deïn la sournièiro. Un jour, pensèrou à la terro que lou sourhi escleiravo. Un de zëssi dïguet :

- Se tournabe vèire la lutz del jour, mouririo countent.

- E ieu sario countent se pouguèsse tourna veire, sounque un moument, ma fenno e mis efonts, ço-diguet lou segound.

- Ieu vóurio tourna soubre la terro di vivents e demoura un on al miej de ma familho. »

Al moument qu’aquel d'atï achababo de dïre, la terro amoulounado que tampabo la dintrado dei galarios dispareguet d'un cop. Li tris minaires s’espantèrou un pauc e s’avancèrou cautousomen per lei galarios. Lou primier arribet al jour. Fintet un moument la campanho, puèi toumbet redde mort. Lou segound anet drèit à soun oustau e retroubet sa fenno e sis efonts. Avio talomen chambiat que lou remetèrou pas cossé. Talhet sa loungo barbo, se lavet la caro, e talèu, sa fenno e sis efonts lou venguèrou poutouna. S’ataulèrou jouiousomen, mas à la darrièro bouchado, lou minaire mouriguet.

Lou tresen se faguet remetre di sèus, visquet enquèro un on ammé sa familho, e faguet lou darrier badalh à la darrièro minuto de l’annado.


Reculit à Massiac (Cantau) en 1888

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire