Voici donc FLOUR DE PEINO (fleur de genêt) comme l'a écrit François de Murat (il écrit EI le E très fermé qui s'entend I)
LA FLOUR DE PEINO
Dei ta tigo deistachado
Paouro flour abandounado,
Oun bas-tu ? M’ein baou mouri.
Lou teins o brisat la peino
Que m’abio faito flouri :
Desempuei de soun agueino
Lou tarriblei bent d’amount
Mati et ser me pourmeino
De la coumbo à la vareino
Dei al Ploumb al Puèt Doundoun.
Baou d’acount bo tout lou moundei,
Sons regreit, sons aber pour,
Oun baou la bruno e la bloundo,
Lou Rei, lou pastre e lou Seignour.
Aujourd'hui, en appliquant les principes de l'Escolo Auvernhato, ça devrait donner quelque chose comme ça, plus facile à lire :
LA FLOUR DE PENNO
De ta tigo destachado
Pauro flour abandounado,
Ount vas-tu ? M’en vau mouri.
Lou tenp o brisat la penno
Que m’avio faito flouri :
Desempuei de soun agueno
Lou tarrible vent d’amount
Mati e ser me pourmeno
De la coumbo à la vareno
Dès al Ploumb al Puèt Doundoun.
Vau d’acount vo tout lou mounde,
Sans regret, sans avé pour,
Ount vaun la bruno e la bloundo,
Lou Rèi, lou pastre e lou Senhour.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire